شرکتهای مادر (هلدینگ) که از مصادیق نهادهای مالی شناسایی شده طبق ماده ۴ آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار میباشند و شرکتی سهامی است که دارای شرکتهای زیرمجموعه دیگر بوده و کنترل شرکتهای زیرمجموعه مستقیماً زیر نظر مدیران و هیئت مدیره شرکت اصلی است. شرکت هلدینگ با خریدن بخش عمدهای از سهام شرکتی دیگر میتواند در آن شرکت حق رأی داشته باشد که در این صورت به شرکت دوم، شرکت فرعی (یا وابسته) هم گفته میشود، از این رو این شرکتها در تلاشاند تا از طریق تملک شرکتهای دیگر که عموماً در صنایع مشابه فعالیت مینمایند یک گروه تخصصی را تشکیل داده تا بدین طریق بتوانند از مزایایی برخوردار شوند که از آن جمله میتوان به همافزایی اشاره داشت.